W skład trunku wchodzi 21 ziół (m.in. arcydzięgiel, orzech włoski, mniszek, melisa, mięta, kozieradka, drapacz, koper, tymianek), które nadają mu nie tylko wyjątkowy smak i aromat, ale także znakomicie poprawiają nastrój.

Benedyktynka to owoc wielowiekowej pracy mnichów nad dobroczynnym działaniem ziół. Benedyktynka początkami sięga 1510 roku, kiedy to mnich Bernardo sporządził miksturę z rumu, ziół i korzeni. Jako lek dla chorych i osłabionych braci szybko znalazła uznanie i sławę nie tylko w klasztorach benedyktyńskich, ale także na dworach królewskich. Pierwotną recepturę zmieniano i udoskonalano, a różne klasztory wypracowały własne oryginalne benedyktynki.

Benedyktynka wytwarzana jest w opactwie w Lubiniu założonym w 1070 roku przez króla Bolesława Śmiałego, który sprowadził tu benedyktynów z opactwa św. Jakuba z Liege w Belgii. To tu swoją kronikę pisał Gall Anonim, a Ojciec Maciej w 1257 roku po raz pierwszy użył pojęcia Polonia Maior, nadając naszemu regionowi nazwę Wielkopolska. Benedyktynka wyprodukowana została według własnej, unikalnej receptury w oparciu o XVI-wieczne benedyktyńskie zapisy.